Anil Shrestha

कविता

हल्लाहरु छन् र त हामी अझै जिउँदा छौं

(कानमा इयरफोन लगाउनुपर्ने बहिराहरुजहाँ सङ्गीत प्रतियोगिताका जज हुन्छन्र जहाँ आत्मामा पत्थर परेकाहरुकाव्यका निर्णायक मानिन्छन्,काठका खुट्टाहरु

कविता

आजकल सिंहदरबारमा फूलहरु फुल्दैनन्

मलाई फूलहरु मन पर्छफूलहरुलाई गमलामा रोप्छुर म ती फूलहरुको सौन्दर्यतालाईआफ्ना आँखाले नियालिरहन्छु फूलहरु छैनन् भनेमेरो

कविता

तिम्रो स्मृतिमा (जनगायक खुसिराम पाख्रिनको स्मृतिमा समर्पित)

एकदम चुपचाप छुमौन सिवायतिम्रो सङ्गीतको धुनमसँग केही छैन आफ्नो भन्नुयतिबेला किन कर्कश छतिम्रा गीतहरुका विरुद्धयो

कविता

बधशालामा देश

केही वातावरणविद्हरुलेसहरभित्र निर्माण गरे एक विशालचिडियाखाना चिडियाखानाभित्र उनीहरुले निर्माण गरेचराहरुका लागि उपयुक्तचिडियाघरहरु र, उनीहरुले सुरु

कविता

एकदिन

एकदिन यस्तो हुनेछ एकदिनतुसारोझैं आकाशबाट बर्षिने छन्कुरुप झुसिल्कीराहरु बढ्नेछन्पृथ्वीमा झुसिल्कीराहरुर त्यसको प्रकोप र, मान्छेहरुलाग्नेछन् झुसिल्कीराहरुजस्तै