पक्षी प्रेम
जङ्गलमाएक जोडी पक्षी थियो निकै प्रेमिलदुवैले एकअर्कालाईअगाध माया गर्थेदुवै रनबन घुम्थेचारा खोज्थेगीत गाउँथेरमाउँथे कावा खेल्थेजङ्गल विचरण गर्थेर, एकअर्कालाई हेरेर मुस्कुराउँथे एकदिनभाले पक्षीले पोथी पक्षीलाईमायालु स्वरमा
पक्षी प्रेम
जङ्गलमाएक जोडी पक्षी थियो निकै प्रेमिलदुवैले एकअर्कालाईअगाध माया गर्थेदुवै रनबन घुम्थेचारा खोज्थेगीत गाउँथेरमाउँथे कावा खेल्थेजङ्गल
केशव सिलवालका दुई कविता
केशव सिलवाल, (जन्मः २०३० माघ, लेले, ललितपुर) दुई दशकभन्दा लामो समयदेखि साहित्यिक/साँस्कृतिक आन्दोलनमा क्रियाशील एक
न्युगेन, म तिम्रा ती आँखाहरुलाई प्रेम गर्छु
(दक्षिण भियतनामका सहिद न्युगेनभान ट्रायप्रति) सूर्यजस्तै तेजिला आँखाहरुजसका आँखाहरुले मृत्युलाई ललकार्छन्जसका आँखाहरुसँग आँखा जुध्न नसकेरकाला
अँध्यारोको जुनकिरी
Who is he ? He’s Socrates ! Sittin’ in his seat, and sippin’ on his
यादहरुः शृङ्खला कविता
यादको एकान्त (एक) हावामा तैरिँदै आयोएउटा शालीन तस्बिरर, उसका आँखाहरुबाटबर्षिरह्यो खुसी पोखिरह्योउसका खुसीहरुले एउटा उज्यालो
ग्वालियरमा छुटेको मन
२६ अगस्त २०२२, तदनुसार वि. सं. २०७८ भाद्र १० जिपले जत्ति नै कुदाए पनि आजको
सुमिनाका दुई कविता
सुमिना ८० को दशकको पूर्वार्धमा देखा परेका नेपाली कविहरुको पछिल्लो पुस्तामध्येको एक प्रखर कवि हुनुहुन्छ
लहैलहै जिन्दगी
‘नमस्कार ।’ झल्याक्क फेसबुक म्यासेन्जरमा पुरु लम्साल देखिए । म्यासेज बक्समा पुगें । पुरु लम्सालको
म उभिएको जमिन
म एक पाइला टेक्छुमेरो एक पाइलाले अर्को पाइलालाईअघि बढाउँछ र, म दुई पाइलाअघि बढ्छु म
अनुभूतिमा वैशाख १२
क्रोधले कामिरहेको धर्तीएकाएक आकाश अँध्यारियो । गडडडड…, जमिन हल्लियो । छिनभरमै हावामा पातहरुझैं घरहरु हल्लिरहेका
