Anil Shrestha

जीतवीर राई नेपाली पात्रोमा २०५५ साल बितेर २०५६ साल लागेको छ । यो ५५ सालभरि

माधब घिमिरे ‘अटल’ हँसियाहरु खिएपछिधेरै चीजहरुखोसिँदै जाँदा रै’छन् आफैबाटउज्यालोहरु खोसिँदा रै’छन् ।खुशीहरु खोसिँदा रै’छन् ।निद्राहरु

बिन्दा मैनाली जेठ महिनाको अन्तिम शनिबार, प्रतिभा प्रवाहमा दुई जना राम्रा कविहरुको कविता सङ्ग्रहको समीक्षा

डा. बिन्दु शर्मा अनिल श्रेष्ठ सर्जक र म पाठक । उनको सृजनासँगको मेरो जम्काभेट पनि

शारदारमण नेपाल अहिले नेपालीमा सबैभन्दा बढी उत्पादन हुने गरेको र सबैभन्दा बढी अनिकालमा परेको साहित्यिक

डा. ताराकान्त पाण्डेय ‘प्रिय पाठक मित्रहरु,यतिबेला फेरि म असन्तुलित र उद्वेलित छुदेखिरहेको छुदेश मृत्युपीडा भोगिरहेछगाउँबस्तीहरु

रूद्र खरेल अनिलका कविताबारे यस्सो केही दुईचार पङ्ति कागछेरा अच्छेर कोरौँ भनेर घोत्लिदै थिएँ, मेरो

नारायण मरासिनी २०४६ सालमा स्थापित बहुदलीय प्रजातन्त्रले थुप्रै जनवादी स्रष्टाहरु जन्माउने काम ग¥यो । उक्त