अनिल श्रेष्ठ

आयोजक महोदय,कृपया, मलाई अर्को कवि गोष्ठीमाकविता सुनाउन पुग्नु छतपाईंको यो गोष्ठीमाकविता सुनाउने मेरो पालोलाईअघि सारिदिनोस् त्यो कवि गोष्ठीमामलाई पुग्नु अनिवार्य छजसरी अनिवार्य छ मेरो उपस्थिति यहाँ...

पीडा छआह छताड्ना छछटपटी छअहँ, कहीँ कुनै अन्तर छैनफेरि पनि उही/उस्तै गाउँसँगएउटा चिसो उच्छवास छ निर्जन छनिस्तेज छमन दुखाउने निर्दयी हावा छकहींकतै मन फुलाउने छातीहरू छैनन्फेरि...

प्रिय जुनु,डिसेम्बर महिनाका यी अन्तिम दिनहरुअसाध्यै रिक्त छ यो घामघाम छ तर गर्मी छैनएक सातादेखि यहाँ पानी परिरह्योर अहिले घाम लागेको छउत्साहहीन, चिसो हावा चल्दैछनजिकै समुद्र...

आरू फुलेपछिधर्तीमा गोधुलि चढ्दै गइरहेकोएक साँझ,केही राता मान्छेहरूसैन्य पोशाकका एक हुल राता मान्छेहरूतल बेसीतिर झरे चराहरू बासस्थान खोज्दै थिएहावा चलिरहेको थियोर आरूका पूmलहरू खेलिरहेका थिएपूmलहरूको गन्धमाधर्ती...

आधा अङ्गालो दाउराआधा किलो चामलआधा किलो आलुआधा किलो दालआधा पाउच तेलआधा पसर नून पानी ?भो त्यो चाहिएनहामीसँगै आँसुहरु प्रसस्त छन्त्यसैबाट यो एक छाकजाउलो उमालौंला न्यानो ?किन...

म फैलन्छुविशाल माटोमुनिर रुखहरुलाईम बलियो आड दिन्छु म जरा हुँमलाई बलियो गरीजमिनमुनि हुर्कन देऊ म कडा छुर अत्यन्तै कडा चट्टानहरुलाईम फुटाल्न सक्छुमाटोमुनिका कीराहरुलेमेरा नशाहरुलाई काट्न सक्दैनन्...

मात्र झ्यालहरुबाट देखिने एकपसर आकासमेरो आकास हुन सक्दैनपर्दाहरुमा कोरिएका क्यानभासयुक्तरङ्गीन चित्रहरु हेरेर मात्र पनिम कसरी परिभाषित गरुँ ?मेरो आकास मात्र एउटा आँखीझ्याल हो झ्यालहरु छन्र बन्द...

एकदिनम नदीछेउ गएँ शान्तसफार, स्निग्धनदी अविराम बगिरहेको थियो ‘किन आयौ ?’ नदीले सोध्यो‘म तिमीलाई नजिकबाट स्पर्श गर्न चाहन्छु ।’– मैले भनें‘तर मान्छेहरू त मलाई घृणा गर्छन्’–...

बाँस,जसलाईतिमी बाँसुरी बनाऊर एउटा मिठोधुनले बजाऊदुनियाँतिम्रो अघिल्तिरआनन्दलेलीन भएर झुल्छर मग्न हाँसोहाँस्छ बाँस,जसलाईतिमी लौरो बनाऊर बर्साऊ दुनियाँमाथिर, तिम्रो लौरोबाटभागिरहेकोदुनियाँलाई हेरेरतिमीमस्तले हाँसएक्लै बाँस,जसलाईतिमी अँगेनाकोदाउरा बनाऊकि बनाऊ मान्छेकोलाश बोक्नेअर्थी...