यादहरुः शृङ्खला कविता
यादको एकान्त (एक) हावामा तैरिँदै आयोएउटा शालीन तस्बिरर, उसका आँखाहरुबाटबर्षिरह्यो खुसी पोखिरह्योउसका खुसीहरुले एउटा उज्यालो
Literature Blog
यादको एकान्त (एक) हावामा तैरिँदै आयोएउटा शालीन तस्बिरर, उसका आँखाहरुबाटबर्षिरह्यो खुसी पोखिरह्योउसका खुसीहरुले एउटा उज्यालो
२६ अगस्त २०२२, तदनुसार वि. सं. २०७८ भाद्र १० जिपले जत्ति नै कुदाए पनि आजको
सुमिना ८० को दशकको पूर्वार्धमा देखा परेका नेपाली कविहरुको पछिल्लो पुस्तामध्येको एक प्रखर कवि हुनुहुन्छ
‘नमस्कार ।’ झल्याक्क फेसबुक म्यासेन्जरमा पुरु लम्साल देखिए । म्यासेज बक्समा पुगें । पुरु लम्सालको
म एक पाइला टेक्छुमेरो एक पाइलाले अर्को पाइलालाईअघि बढाउँछ र, म दुई पाइलाअघि बढ्छु म
क्रोधले कामिरहेको धर्तीएकाएक आकाश अँध्यारियो । गडडडड…, जमिन हल्लियो । छिनभरमै हावामा पातहरुझैं घरहरु हल्लिरहेका
समकालीन नेपाली कवितामा कवि भूपिन (जन्मः २०३० चैत्र ३०, बागलुङ) का कविताहरु उल्लेखनीय छन् ।
२०५४ सालदेखि विभिन्न पत्रपत्रिकाहरुमा आफ्ना कविताहरुलाई प्रकाशित गर्दै आइरहनुभएकी शान्ति प्रियवन्दना (जन्मः १ वैशाख २०३५,
अघिल्लो दिन बेलुकी बेपत्तासँग चलेको हावाहुरी र पानीले तेजविलास अधिकारीको मनलाई पनि बेपत्तासँग उडाइरहेको थियो